دوره 5، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1396 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 77-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nourbakhsh S F, Fadayevatan R, Alizadeh-Khoei M, Sharifi F. Determining the status of activity of daily living (ADL) and instrumental activity of daily living (IADL) in healthy and cognitive impaired elderlies. Jorjani Biomed J 2017; 5 (2) :63-77
URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-561-fa.html
URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-561-fa.html
نوربخش سید فرید، فدای وطن رضا، علیزاده خوئی مهتاب، شریفی فرشاد. تعیین وضعیت فعالیت های روزمره زندگی (ADL) و فعالیت‌های ابزاری زندگی (IADL) در سالمندان سالم و مبتلا به اختلالات شناختی. فصلنامه علمی پژوهشی زیست پزشکی جرجانی. 1396; 5 (2) :63-77
URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-561-fa.html
1- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
2- مرکز تحقیقات مسائل اجتماعی و روانی سالمندان، گروه سالمندشناسی
3- مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، mahtabalizadeh@yahoo.com
4- مرکز تحقیقات سالمت سالمندان
2- مرکز تحقیقات مسائل اجتماعی و روانی سالمندان، گروه سالمندشناسی
3- مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، mahtabalizadeh@yahoo.com
4- مرکز تحقیقات سالمت سالمندان
چکیده: (31334 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری دمانس با تأثیر شدید بر حافظه، شناخت و توانائی در انجام فعالیت های روزانه فرد همراه است. بر اساس شواهد، نقصان در انجام فعالیت های روزمره زندگی (ADL) حتی در بیمارانی که از اختلالات بسیار خفیف شناختی رنج می برند، نیز تظاهر پیدا می کند. لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت فعالیت های روزمره زندگی و فعالیت‌های ابزاری زندگی در سالمندان سالم و مبتلا به اختلالات شناختی (MCI، دمانس خفیف و متوسط) به انجام رسیده است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در سال 1395 صورت گرفت، 300 نفر سالمند60 سال و بالاتر به صورت نمونه گیری در دسترس خوشه ای طبقه بندی شده در چهار گروه (هر گروه 75 نفر) شامل سالمندان سالم، دارای اختلال شناختی جزئی (MCI)، مبتلا به دمانس خفیف و مبتلا به دمانس متوسط که ساکن خانوارهای شهر اصفهان و تهران بودند و بر مبنای ابزار مقیاس تباهی همه جانبه (GDS) در مرحله 1 تا 5 دمانس قرار داشتند، در این مطالعه شرکت کردند. افراد مبتلا به دمانس متوسط و خفیف، اختلال شناختی جزئی و افراد سالم، جهت انجام سایر تست ها از جمله، IADL و ADL مورد بررسی قرار گرفتند. برای نمونه های سالم ابتدا جهت تعیین عدم ابتلا به دمانس خفیف و یا افسردگی بر اساس نظر پزشک، بررسی صحت سلامت براساس معیار DSM-IV و ابزار افسردگی GDS-15 به عمل آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون تحلیلی آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: در ارزیابی سالمندان بر مبنای ابزار مقیاس تباهی همه جانبهGDS 76 نفر از سالمندان سالم، 75 نفر مبتلا به MCI، 72 نفر مبتلا به دمانس خفیف و 77 نفر نیز مبتلا به دمانس متوسط بودند. امتیاز کسب شده ابزار ADLبر حسب وضعیت های شناختی مختلف سالمندان از لحاظ آماری معنی دار بوده است (001/0>P). همچنین در بررسی امتیاز ابزار IADL نیز میانگین نمرات در سالمندان در وضعیت های شناختی مختلف به لحاظ آماری معنی دار بوده است (001/0>P).
نتیجه گیری: اگر چه استفاده از ابزارهای ADL و IADL در بررسی زود هنگام وضعیت شناختی افراد سالمند به عنوان استاندارد طلایی مطرح نمی باشند اما می توانند به عنوان ابزاری بسیار کاربردی و آسان جهت بررسی تغییرات عملکردی در سالمندان مبتلا به دمانس جهت ارائه مراقبت ها، مورد استفاده تیم مراقبت های سالمندی قرار گیرند
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در سال 1395 صورت گرفت، 300 نفر سالمند60 سال و بالاتر به صورت نمونه گیری در دسترس خوشه ای طبقه بندی شده در چهار گروه (هر گروه 75 نفر) شامل سالمندان سالم، دارای اختلال شناختی جزئی (MCI)، مبتلا به دمانس خفیف و مبتلا به دمانس متوسط که ساکن خانوارهای شهر اصفهان و تهران بودند و بر مبنای ابزار مقیاس تباهی همه جانبه (GDS) در مرحله 1 تا 5 دمانس قرار داشتند، در این مطالعه شرکت کردند. افراد مبتلا به دمانس متوسط و خفیف، اختلال شناختی جزئی و افراد سالم، جهت انجام سایر تست ها از جمله، IADL و ADL مورد بررسی قرار گرفتند. برای نمونه های سالم ابتدا جهت تعیین عدم ابتلا به دمانس خفیف و یا افسردگی بر اساس نظر پزشک، بررسی صحت سلامت براساس معیار DSM-IV و ابزار افسردگی GDS-15 به عمل آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون تحلیلی آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: در ارزیابی سالمندان بر مبنای ابزار مقیاس تباهی همه جانبهGDS 76 نفر از سالمندان سالم، 75 نفر مبتلا به MCI، 72 نفر مبتلا به دمانس خفیف و 77 نفر نیز مبتلا به دمانس متوسط بودند. امتیاز کسب شده ابزار ADLبر حسب وضعیت های شناختی مختلف سالمندان از لحاظ آماری معنی دار بوده است (001/0>P). همچنین در بررسی امتیاز ابزار IADL نیز میانگین نمرات در سالمندان در وضعیت های شناختی مختلف به لحاظ آماری معنی دار بوده است (001/0>P).
نتیجه گیری: اگر چه استفاده از ابزارهای ADL و IADL در بررسی زود هنگام وضعیت شناختی افراد سالمند به عنوان استاندارد طلایی مطرح نمی باشند اما می توانند به عنوان ابزاری بسیار کاربردی و آسان جهت بررسی تغییرات عملکردی در سالمندان مبتلا به دمانس جهت ارائه مراقبت ها، مورد استفاده تیم مراقبت های سالمندی قرار گیرند
نوع مقاله: تحقیقی |
موضوع مقاله:
پزشکی عمومى
دریافت: 1396/11/15 | پذیرش: 1396/11/15 | انتشار: 1396/11/15
دریافت: 1396/11/15 | پذیرش: 1396/11/15 | انتشار: 1396/11/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
