زمینه و هدف : ابتلا به سرطان رویدادی بسیار ناخوشایند برای هر فرد است و خستگی یک تجربه ذهنی برای بیمار است، لذا آشنایی ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی با این امر، مهم ترین گام در مراقبت بهینه از بیماران است . این مطالعه با هدف تعیین خستگی مرتبط با سرطان و ارتباط آن با مشخصه های دموگرافیک و بالینی در بیماران مبتلا به سرطان اجرا شده است .

  روش بررسی : در این مطالعه تحلیلی، 150 بیمار مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بخش انکولوژی و مرکز رادیوتراپی شفا واقع در مرکز آموزشی درمانی پنج آذرگرگان در سال 1391 به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف به مدت 4 ماه وارد مطالعه شدند . اطلاعات با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و بالینی بیمار و پرسشنامه سنجش خستگی ) MFI ( Multidimensional Fatigue Inventory به دست آمد . داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون های ANOVA ، t و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .

  یافته ها : میانگین سنی بیماران 48/39 ± 1/5 سال بود . در 55/3 درصد بیماران، کمتر از 12 ماه از شروع درمان گذشته بود 51/3 بیماران از رژیمِ درمانیِ شیمی درمانی - جراحی – رادیوتراپی، 24/7 درصد جراحی - شیمی درمانی، 14 درصد شیمی درمانی، 3/ 7 درصد رادیوتراپی و

  7 / 2 درصد از جراحی استفاده نموده اند . میانگین نمره خستگی کلی 54/65 ± 8/78 از 100 نمره بود . متغیرهای محل سکونت ) 018 / ، ) P =0 مدت زمان ازدواج ) p=0/012 ( و نوع رژیم درمانی ) 001 / P> 0 ( و وضعیت اقتصادی خانواده ) 001 / P =0 ( با خستگی رابطه معنی داری داشتند .

  نتیجه گیری : در کنار ارائه مراقبت های جسمی و مداخلات پرستاری، توجه داشتن به مولفه های محیطی - اجتماعی زندگی بیماران مبتلا به سرطان، علی الخصوص خستگی این بیماران حائز اهمیت خواهد بود .