پانزدهمین روز از ماه میهمانی پروردگار مصادف با میلاد امام حسن مجتبی (ع) است روزی که به احترام کرامت، بخشش و جود آن بزرگوار روز اکرام نامیده شده است و اینک به یاد سیره اخلاقی این کریم آل طاها که اکرام ایتام و فقرا را ارزش و معنی حقیقی بخشید، عارفانه به پیشواز این روز می رویم.

برای مشاهده توضیحات بیشتر به ادامه مطلب بروید . . .

پیشوای دوم جهان تشیع که نخستین میوه پیوند فرخنده علی (علیه السلام) با دختر گرامی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بود، در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود.

شخصیت امام مجتبی علیه السلام شخصیتی بس مظلومند البته عمده این مظلومیت به بی معرفتی ما شیعیان باز می گردد که آنگونه که شایسته و بایسته است در مسیر کسب معرفت ایشان گام برنمی داریم. گفتنها و شنیدنهای ما درباره آن وجود نازنین هم عمدتا به نیمه ماه مبارک و دهه آخر صفر که ایام میلاد و شهادت آن بزرگوار است محدود می شود. ازاین رو بر آن شدیم برای تبرک وتیمن سطوری را از فضائل ایشان با هم مطالعه کنیم بدان امید که گوشه چشمی به این غلام حقیر خویش بنمایند.