شیوع کم خونی فقر آهن در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی بندرترکمن در سال 1392
مرضیه لطیفی1، ماهم کامران تراج2، عبدالرحمان چرکزی*3، سکینه گرایلو4
1. دانشجوی دکترای تخصصی آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2. کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
3. استادیار، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
4. دانشجوی دکترای آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
چکیده
زمینه و هدف: کم خونی فقر آهن معمول ترین مشکل خونی دوران بارداری محسوب می شود این مطالعه به منظور تعیین میزان کم خونی فقر آهن در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشت بندر ترکمن انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی تحلیلی 544 زن باردار به روش سرشماری از مراکز بهداشتی درمانی شهری بندر ترکمن شرکت داشتند. اطلاعات با کمک چک لیست جمع آوری شد و بررسی روابط بین متغیرها با آزمون های توصیفی و تحلیلی با کمک آزمون های همبستگی اسپیرمن، رگرسیون خطی و کروسکال والیس، ویلکاکسون در نرم افزار SPSS نسخه 15 صورت گرفت.
یافته ها: 4/13درصد زنان در هفته 10-6 حاملگی کم خونی فقر آهن را نشان دادند. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین سن و هموگلوبین مرحله دوم ارتباط مستقیم معنی دار وجود داشت. نتایج آزمون ویلکاکسون بین هموگلوبین مرحله اول و مرحله دوم ارتباط معنی داری نشان داد. رگرسیون خطی، ارتباط بین سن و کم خونی فقر آهن را معنی دار نشان داد. طبق آزمون کروسکال والیس بین هماتوکریت در تریمسترها تفاوت معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای کم خونی مخصوصاً در دوره دوم و سوم بارداری در زنان مورد مطالعه، آموزش به مادران باردار جهت اصلاح سبک زندگی و جبران کمبودهای تغذیه ای ضروری است.
کلمات کلیدی: زنان باردار، کم خونی فقر آهن، مراقبت دوران بارداری
نویسنده مسئول: عبدالرحمان چرکزی
آدرس: ایران، گرگان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
ایمیل: Charkazi@goums.ac.ir