دوره 6، شماره 4 - ( 10-1397 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 39-29 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Esmaily H, Barzanouni S, Farhangi H. Determining factors contributing to the five-year survival of children suffering from acute lymphoblastic leukemia based on tree survival model in the presence of competing risks. Jorjani Biomed J 2018; 6 (4) :29-39
URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-583-fa.html
تعیین عوامل مؤثر بر بقای پنج ساله کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد بر اساس مدل بقای درختی در حضور مخاطرات رقیب. فصلنامه علمی پژوهشی زیست پزشکی جرجانی. 1397; 6 (4) :29-39

URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-583-fa.html


چکیده:   (9249 مشاهده)
مقدمه و هدف: لوسمی شایع­ترین سرطان اطفال در جهان می­باشد. عود این بیماری منجر به کاهش میزان بقای بیمار می شود. سادگی تفسیر نتایج مدل­های درختی برای پزشکان و پیراپزشکان، موجب توسعه این مدل­­ها در این حوزه­ها شده است. هدف این مطالعه تعیین بقای پنج ساله و عوامل مؤثر بر آن در کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد(Acute lymphoblastic leukemia ) در حضور مخاطره­های رقیب(Competing risks) با استفاده از مدل بقای درختی(survival tree) می­باشد.
روش­ بررسی: اطلاعات مربوط به 255 کودک زیر 15 سال مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شیخ مشهد(93-1385) بررسی و بقای بیماران تا پایان اسفند 93 پیگیری شد. متغیر­های مورد بررسی شامل جنس، سن، دوره­ی درمانی، تعداد گلبول­های سفید، هموگلوبین، تعداد پلاکت، میزان LDH، درگیری CNS، توده مدیاستن، علائم روماتولوژیک و ... بود.
 عود بیماری، پیشامد مورد نظر و مرگ بدون عود، پیشامد رقیب در نظر گرفته شد. بقای بیماران از زمان تشخیص تا زمان وقوع پیشامد(یا سانسور شدن) بر حسب ماه محاسبه شد. برازش مدل، مبتنی بر ماکزیمم همگنی درون-گره­ای، بر اساس تابع افراز مجموع توان دوم تغییرات باقیمانده­های مارتینگل پیشامد-خاص (Event-Specific Martingale Residual) است.
­یافته­ ها: میانگین زمان بقا در حالت عود بیماری 51/55، در حالت مرگ بدون عود 53/47 و در حضور هر دو پیشامد 20/44 ماه می باشد که بیان­کننده کاهش میانگین بقا در حضور مخاطره رقیب می­باشد. تعداد گلبول­های سفید و شمارش پلاکت به­ عنوان مهم­ترین عوامل تأثیرگذار بر میزان بقا تا عود شناسایی شد. سه زیرگروه در معرض خطر برای بقای بیماران شناسایی و بیماران با تعداد گلبول­های سفید حداقل 50000، دارای کمترین میانگین زمان بقا بودند.
نتیجه­ گیری: با توجه به عوامل شناسایی شده­ی مؤثر بر بقای بیماران و جایگاه آن­ها در مدل، می­توان از آن­ها در تصمیمات بالینی و پیشنهاد پروتکل­های درمانی مناسب استفاده کرد. از قابلیت­های مدل شناسایی زیرگروه­هایی با میانگین بقای همسان می­باشد.
 
 
متن کامل [PDF 745 kb]   (2170 دریافت)    
نوع مقاله: تحقیقی | موضوع مقاله: پزشکی عمومى
دریافت: 1397/4/10 | پذیرش: 1397/7/21 | انتشار: 1397/10/6

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله زیست پزشکی جرجانی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Jorjani Biomedicine Journal

Designed & Developed by : Yektaweb